Pałacyk Warszawskiego Towarzystwa Myśliwskiego

Zapraszamy Was dzisiaj na wycieczkę do klubu myśliwskiego na Erywańską. Czyli do dyskretnie usytuowanego pałacyku klubu Warszawskiego Towarzystwa Myśliwskiego, mieszczącego się przy ulicy Kredytowej 5/7 (dawnej Erywańskiej). Jaskini hazardu, gdzie grywano w brydża, pokera i bilard, a także eleganckiego miejsca balów, spotkań i wystaw. Przed niepowołanym wzrokiem ciekawskich na podwórku kamienicy z numerem 7, francuski architekt Francois Arfeuf ukrył piękną, neorokokową perełkę. Pałacyk stanął tutaj w latach 1897–1898, na posesji uprzednio należącej do Józefa Ettingera. Od frontu pałac zasłaniała oficyna z pomieszczeniami dla służby i kuchnią. Łączyła sie z pałacykiem na wysokości pierwszego piętra doświetlonym łącznikiem, pozwalajacym na dostarczanie posiłków strudzonym gościom klubu. Członkami tego elitarnego klubu byli arystokraci i zamożni ziemianie, a przede wszytkim wysocy rangą oficerowie rosyjscy stacjonujący w Warszawie. Stanowił miejsce kojarzone z hazardem i słynną w całej Warszawie dobrą kuchnią Związany był z takimi arystokratycznymi nazwiskami jak: hrabia Zamoyski, hrabia Krasiński, hrabia Potocki, Fryderyk Jurewicz, Włodzimierz Karski, Aleksander margrabia Wielopolski, hrabia Żółtowski i wielu innych. Prezesem klubu był znany działacz organizacji konspiracyjnych książę Włodzimierz Światopełk – Czetwertyński, pozbawiony tytułów za swą patriotyczną działalność. Pałeczkę po nim przejął jego syn Ludwik.W klubie bywał np. baron Józef Weyssenhoff (literat, autor m.in.powieści “Soból i panna”, który w młodości dał się poznać jako hulaka, np. przegrał w pokera w Petersburskim Yacht Klubie rodowy majątek Samoklęski, co określono jako “czwarty rozbiór Polski”, bo przegrał go do stryjecznego brata cara), ale najsłynniejszym członkiem klubu był niewątpliwie August Potocki, zwany hrabią Guciem. Swój dług karciany spłacał pożyczką zaciagniętą u Maurycego Zamoyskiego, a pożyczkę w 1895r. – obrazem Jana Matejki “Kazanie Skargi”. Nawiasem mówiąc Maurycy uchodził za znakomitego bilardzistę. W Szwajcarii wysokimi wygranymi wspierał swoją działalność polityczną. Z kolei syn Maurycego – Jan Tomasz Zamoyski (ostatni, XVI ordynat Ordynacji Zamoyskiej przekazał obraz w darze Zamkowi Królewskiemu w Warszawie).Po odzyskaniu niepodległości klub nadal stanowił instytucję elitarną. Został rozwiązany przez władze niemieckie w 1940 r.W czasie powstania warszawskiego w 1944 r. budynek służył jako stanowisko dowodzenia mjr. Bolesława Kontryma „Żmudzina”, dowódcy odcinka taktycznego AK Królewska – Plac Małachowskiego – Kredytowa W tym samym roku pałacyk wraz z poprzedzającą go oficyną zostal w znacznym stopniu zniszczony. Powojenna odbudowa w latach 1948-50 według projektu Michała Ptic – Borkowskiego pozbawiła fasadę niektórych detali, w tympanonie umieszczono pseudorokokowa płaskorzeźbę autorstwa Danuty Kolarskiej i Romana Łukijanowa, a drugie piętro oficyny frontowej podwyższono. Wnętrze nabrało socrealistycznego charakteru, zgodnie z przeznaczeniem budynku na siedzibę Towarzystwa Przyjaźni Polsko – Radzieckiej. Obecnie na ulicy Kredytowej pod numerem 5/7 mieści się Reprezentacyjny Zespół Artystyczny Wojska Polskiego. Natomiast o tradycjach myśliwskich przypomina tylko tablica pamiątkowa z napisem „W budynku tym w latach 1890-1393 mieścił się Klub Myśliwski, miejsce spotkań osobistości życia politycznego i gospodarczego…”, a na drzwiach pałacyku wisi kartka z informacją, że budynek jest przeznaczony do remontu.