Egzekucja Franza Kutschery

1 lutego 1944 roku, około godz. 9.10 w Alejach Ujazdowskich rozległy się strzały. Tak rozpoczęła się zaplanowana w najdrobniejszych szczegółach akcja likwidacji kata Warszawy Franza Kutschery, dowódcy SS i Policji w Dystrykcie Warszawskim. Przeprowadził ją Oddział Dywersji „Agat” Szarych Szeregów AK, trwała 1 min. i 40 sek. Zamach przerwal przygotowania do ślubu Kutschery, ale go nie uniemożliwił. Wybranką kata Warszawy była 26-letnia Norweżka Jane Lillian Steen, która podpisała Volkslistę. W chwili śmierci Kutschery była w zaawansowanej ciąży. Specjalnym rozkazem Hitlera z listopada 1941 r. przewidziano możliwość uznania małżeństwa poległego na froncie żołnierza, którego narzeczona była w ciąży. W takim wypadku żonę uznawano za wdowę, a dziecko za ślubne. Dzięki temu kobieta mogła liczyć na pomoc państwa niemieckiego, a także rentę na dziecko przysługującą wdowie po poległym.O makabrycznej scenie ślubu zabitego generała wspominała Teodora Żukowska „Milena”, agentka polskiego podziemia w siedzibie gubernatora dystryktu warszawskiego Ludwiga Fischera, a także Aleksander Kamiński w książce “Zośka i Parasol”.A jakie były dalsze losy norweskiej małżonki trupa generała? Na norweskim portalu genealogicznym “nordvikslekt” i w innych żródłach można odnaleźć informację, że urodziła w Austrii w posiadłości Kutscherów syna Franza Josefa. Po wojnie Jane Lillian Kutschera wyszła pnownie za mąż w Norwegii za Ellinga Rognskoga (ur. 1909), z którym miała jeszcze czworo dzieci. Zmarła w Norwegii w 1994 r. Syn Kutschery używający imienia Sepp, zapisał się jako znany alpinista, zmarł w 2004 roku. Prawdopodobnie miał dziecko, jednak jego dane nie są widoczne publicznie.

Zdj. 4.luty 1944 rok – kondukt ślubno – pogrzebowy Franza Kutschery na Adolf Platz w Warszawie (Placu Piłsudskiego).